W pozornie zwyczajny sobotni poranek, około 5 rano, Amanda Tanner i jej mąż doświadczyli nieoczekiwanej pobudki.
Ich pies, Axel, energiczny 1-letni border collie, którego z miłością uratowali, był niezwykle uparty.
Energicznie wskoczył na ich łóżko, szturchając ich i łapiąc, sygnalizując, że coś jest nie tak.
Amanda, 44-letnia mieszkanka Spring w Teksasie, opowiedziała o tym niezwykłym zachowaniu, mówiąc: “Łapał mnie bardziej niż zwykle, żeby zmusić mnie do ruchu”
Historia Axela to historia odporności i nadziei.
Był częścią miotu dziewięciu szczeniąt znalezionych przez oddaną grupę ratunkową w Houston.
Pomimo jego ujmującej natury i zabawnych wybryków, został przeoczony przez potencjalnych adoptujących.
To właśnie wtedy rodzina Tannerów, z wielkimi sercami, postanowiła dać mu dom na zawsze.
Nie wiedzieli, że ta decyzja doprowadzi do momentu, który zmieni ich życie.
Zaintrygowany i nieco zaniepokojony zachowaniem Axela, mąż Amandy postanowił zejść na dół, myśląc, że Axel może chcieć wyjść na zewnątrz.
Axel miał jednak inny plan.
Zatrzymał się przed zamkniętymi drzwiami sypialni ich 17-letniego syna, Gabriela, i stał tam niezachwianie.
Za tymi drzwiami rozwijał się kryzys.
Gabriel, pełen życia licealista znany ze swojego wysportowania, był w trakcie udaru mózgu.
Powaga sytuacji stała się przejmująco jasna, gdy do pokoju wszedł ojciec Gabriela.
Słowa Gabriela były niewyraźne, a jego prawą stronę ogarnęło odrętwienie.
Kontrast był wyraźny.
Poprzedniego wieczoru rodzina była pogrążona w radości robienia Gabrielowi zdjęć maturalnych.
Teraz znaleźli się w desperackim biegu na pogotowie, modląc się o cud.
Dr Sabih Effendi, znany neurochirurg, który zajmował się Gabrielem, szybko podkreślił kluczową rolę, jaką odegrał Axel.
“To niesamowite, że ich pies zaalarmował i rozpoczął cały ten proces” – zauważył z podziwem.
Dalej wyjaśnił krytyczny charakter szybkiej interwencji w przypadkach udaru: “Kiedy ktoś ma ostry udar, neurony umierają. … Gdyby go nie znaleziono i minęłyby kolejne trzy lub cztery godziny, reperkusje byłyby druzgocące z rozległym uszkodzeniem mózgu “
Chociaż udary mózgu są kojarzone głównie z osobami starszymi, mogą one, choć rzadko, dotyczyć osób młodych.
Historia Gabriela była nieoczekiwana.
Poprzedniej nocy czuł się doskonale, z jedynie przelotnym bólem głowy.
Rano jego świat się zmienił.
Zmagał się z podniesieniem prawej ręki, a jego wzrok stał się dezorientująco zniekształcony.
Badania medyczne, w tym angiogram, wskazały przyczynę: udar lewostronny, który był wynikiem spontanicznego rozwarstwienia tętnic, głównej przyczyny udaru u młodych dorosłych.
Rozpoczęto natychmiastowe i agresywne leczenie.
Gabrielowi podano leki rozrzedzające krew, kluczowe dla przywrócenia przepływu krwi.
Dodatkowo podano dożylnie płyny, aby zwiększyć objętość krwi, ułatwiając lepszy przepływ krwi do mózgu.
Zespół medyczny był optymistycznie nastawiony, że z czasem pęknięcie tętnicy ulegnie naturalnemu wyleczeniu.
Nie sposób przecenić kluczowej roli, jaką Axel odegrał w tym wstrząsającym epizodzie.
Zarówno dr Effendi, jak i rodzina Tannerów są jednomyślni w przekonaniu, że wczesne powiadomienie Axela zrobiło różnicę.
“Im dłużej by nie przyjmował leków rozrzedzających krew, tym poważniejsze byłyby reperkusje jego udaru” – podkreślił dr Effendi.
Dziś podróż Gabriela do zdrowia jest pełna nadziei.
Aktywnie uczestniczy w zajęciach domowych i pilnie poddaje się terapiom fizycznym, zajęciowym i logopedycznym.
Jego aspiracje?
Powrócić do kolegów ze szkoły i odzyskać swoje miejsce na boisku piłkarskim.
A co z Axelem, niedocenianym bohaterem tej opowieści?
Amanda, z ogromną wdzięcznością w sercu, planuje nadać mu specjalny medal honorowy za kołnierz.
Czule zauważa: “Teraz jego zadaniem jest podążanie za Gabrielem wszędzie”
Dodaje: “Axel zawsze miał wrodzoną wrażliwość na emocje i dobre samopoczucie wszystkich domowników”
Rzeczywiście, działania Axela tego fatalnego poranka stanowią dowód głębokiej więzi między ludźmi a ich zwierzętami.
Proszę SHARE z przyjaciółmi i rodziną.