Kiedy córka Jay’a Handlina ukończyła studia, nie mógł być bardziej dumny. Te długie lata uczęszczania na kursy i utrzymywania wyników nie są łatwe dla nikogo.
Szczególnie dotyczy to córki Jaya – Rachel, która ma zespół Downa.
View this post on Instagram
24-latka ukończyła California Institute of Arts z tytułem Bachelor of Fine Arts, czyli coś, co każdemu niedoszłemu grafikowi i fotografowi może się naprawdę przydać w karierze.
Jej tata jest nienaganny z tym, jak dumny jest z niej, w niemałej części dzięki publicznemu piętnu, jakie istnieje w kierunku zespołu Downa.
View this post on Instagram
Piętno jest tak silne, że prawdopodobnie znacie je już dość dobrze, więc nie potrzeba tu zbyt wielu wyjaśnień.
Mimo to, nie jesteśmy dokładnie najbardziej akomodacyjnym społeczeństwem, jeśli chodzi o ludzi z uwarunkowaniami genetycznymi, czy to Downem, czy czymś w obozie neurodivergentnych rzeczy. Przebijanie się przez szkołę i świat akademicki nigdy nie było łatwe dla ludzi, którzy urodzili się nieco inni.
View this post on Instagram
Kiedy Rachel dostała kredyt w swoim wielkim dniu, Jay wiedział, że świat musi się o tym dowiedzieć. Osobom z Zespołem Downa nie jest obce bycie poddawanym w wątpliwość, odmawianie im sukcesu i mówienie, że nie mogą tego zrobić.
Wszyscy mamy przeszkody, które musimy pokonać, a Rachel miała jeszcze kilka przeszkód, z którymi większość z nas nigdy nie musi się zmierzyć.
Ale pokonała te przeszkody zrobiła, a jej tata nie mógł być dumniejszy. Umieszczając zdjęcie swojej córki na Twitterze, 61-letni rodzic upewnił się, że jego słowa były tak jasne, jak to tylko możliwe.
View this post on Instagram
“To jest moja córka, Rachel Handlin. Dziś wieczorem zdobyła pełny tytuł licencjata sztuk pięknych w dziedzinie fotografii i mediów w prestiżowym California Institute of the Arts, @CalArts . Rachel ma #Downsyndrome. Jestem oficjalnie najbardziej dumnym ojcem na planecie. Walcz ze mną.” – Jay Handlin na Twitterze @jayhandlin
View this post on Instagram
Jego duma i miłość do córki przykuła całą masę uwagi, w tym od takich serwisów informacyjnych jak PEOPLE. Piętno wobec zespołu Downa istnieje od kiedy istnieje wiedza o tym schorzeniu.
Nigdy nie była to łatwa jazda dla tych, którzy się z nim urodzili, a niezbyt akomodacyjna natura większości społeczeństw była historycznie czynnikiem zaostrzającym. Spora część osób z tym schorzeniem ma spore problemy z przejściem przez szkołę, dlatego lepsze warunki dla uczniów o specjalnych potrzebach są już od dawna potrzebne.
Dzięki uwadze i platformie, którą zapewnił mu PEOPLE, Jay szybko przeszedł od razu do rzeczy.
“Jest to bardzo przybliżona, kulista kalkulacja, ale spośród wszystkich osób z zespołem Downa na świecie, ci, którzy zdobyli regularne wykształcenie wyższe, są dosłownie o jeden na milion. To nie dlatego, że są jedynymi, którzy mogliby to zrobić. To ci, których rodziny nie chciały pozwolić, aby przyszłość ich dzieci została zaprzepaszczona, którzy walczyli z niesprawiedliwymi szansami, społecznymi uprzedzeniami, niskimi oczekiwaniami i systemami ustawionymi przeciwko nim, i jakoś udało im się wygrać” – mówi Jay Handlin w wywiadzie dla PEOPLE
Rodzice Rachel zadbali o to, by obserwować i pielęgnować jej miłość do sztuki w młodym wieku.
Być może zostało to już wcześniej powiedziane, ale wsparcie ze strony rodziców jest dość kluczową rzeczą dla dziecka decydującego o swojej pasji.
“Kiedy po raz pierwszy zabraliśmy ją do Musée d’Orsay, Laura niosła Rachel, gdy weszliśmy do galerii Van Gogha i było tak, jakby przez ciało Rachel przeszedł ładunek elektryczny. Miała natychmiastową, silną, pozytywną reakcję fizyczną na sztukę.” – kontynuował
View this post on Instagram
Rachel ma przed sobą wielkie rzeczy i już teraz udowadnia, jaką jest szefową.
Jej Instagram jest tak dobrym miejscem jak każde inne, aby zobaczyć jej prace. Umiejętności Rachel z fotografią sprawiają, że jest bardzo jasne, dlaczego otrzymała tytuł licencjata sztuk pięknych. Rachel zdobyła również coś innego : rolę bardzo potrzebnego wzoru do naśladowania dla dzieci z zespołem wszędzie.
View this post on Instagram
Teraz mogą patrzeć na Rachel i czuć, że mogą zrobić wszystko, co postawią przed sobą, coś, co większość z nas bez syndromu ma luksus odczuwania przez cały czas.
You go, Rachel! I nie powinniśmy powstrzymywać się od chwalenia jej rodziców również, którzy wspierali ją na każdym kroku. Nie zapomnijcie podzielić się tym artykułem i pozwolić innym ludziom zobaczyć historię sukcesu Rachel.
Proszę podziel sie tym to ze swoimi przyjaciółmi i rodziną.