Każdy próbował kiedyś śpiewać, a wielu z nich mogło przestać po tym, jak powiedziano im, że nie są w tym zbyt dobrzy.
To nie jest miła rzecz do powiedzenia ludziom. Nie martw się o to, jak dobry w czymś jesteś. Po prostu to zrób. Każdy musi gdzieś zacząć.
A jeśli nadal nie jesteś pewien, czy spróbować śpiewać, weź przykład z tego golden retrievera.
Gust muzyczny tego retrievera jest dość klasyczny. Nazywa się Hugo i najwyraźniej upodobał sobie operę. Albo, jak wielu ludzi, po prostu udaje, że ją lubi, aby wydawać się fantazyjnym.
Hugo nie jest tenorem, ale to go nie powstrzyma. Jego rodzice oglądają występ O Sole Mio, prowadzony przez słynnego tenora Luciano Pavarottiego.
Luciano Pavarotti to legendarny śpiewak. Wikipedia opisuje go jako “jednego z najbardziej uznanych tenorów wszech czasów”. Pavarotti występował na wielu prestiżowych scenach.
Jego głos był bez wątpienia inspiracją dla wielu młodych, aspirujących śpiewaków operowych.
A teraz wydaje się, że dotarło to również do Hugo, który jest nieco bardziej futrzasty niż większość innych niedoszłych tenorów.
Nie chcę tego mówić Hugo, ale jego głos jest nieco… szczekliwy jak na tenora. Ale on o tym nie wie.
Kiedy słyszy śpiew Pavarottiego, nie może się powstrzymać od śpiewania razem z nim.
Psy nie potrafią śpiewać, ale wycie jest im najbliższe. Hugo wyje więc tak blisko nut, jak to tylko możliwe.
Scena, która się rozgrywa, jest urocza. Muzykalny golden retriever doceniający starą, dobrą operę. Pavarotti nie jest jedynym tenorem występującym tutaj.
Dwóch innych tenorów śpiewa u boku Pavarottiego, choć ich nazwiska umykają mi w tej chwili. I oczywiście jest aspirujący czwarty w postaci Hugo.
Sam Pavarotti zmarł na raka trzustki w 2007 roku. To wzruszające widzieć jego głos rezonujący z Hugo długo po jego śmierci. Jest w tym coś uspokajającego i zdrowego, prawda?
Mówiąc o Pavarottim, pojawia się fragment, w którym wybija jedną z najdłuższych i najwyższych nut, jakie usłyszysz – i lepiej uwierz, że przykuło to uwagę Hugo.
Doskonale wykorzystując swoją przeponę i rejestry nosowe, Pavarotti demonstruje mistrzowskie połączenie głowy i klatki piersiowej podczas śpiewania. Wypuszcza nutę ze wsparciem z klatki piersiowej, ale rezonuje z głowy i jest fantastyczny.
Hugo może nie doceniać tego na poziomie technicznym, ale nie jest głuchy.
Słyszy imponujący dźwięk pochodzący od człowieka na ekranie i stara się mu dorównać.
Co więcej, pod filmem nie zabrakło zabawnych komentarzy.
Weźmy na przykład ten, który brzmiał:
“Zdajesz sobie sprawę, jak dobry był Pavarotti, kiedy nawet pies docenia jego pracę”
Obejrzyj poniższy film, aby samemu docenić “śpiew” Hugo. Jeśli to była dla Ciebie zabawna lektura, podziel się tym artykułem!
Proszę SHARE z przyjaciółmi i rodziną.